sedih.. mula-mula tak rasa sedih pun, tapi hari tu tetibe tergerak hati nak tanya.. .. majdah balik bila?.. .. balik esok.. ...esok?.. cepatnya?.. ..ye la.. esok.. .. bila?.. pagi?.. ..a'ahh.. lepas tu la rasa macam dah sedih, sedih yang sayu, tapi tak keluar air mata pun. sebelum ni selalu usik-usik manja kat dia, lepas ni dah tak boleh dah, selalu bahan amik gambar dia berselubung dengan selimut masukkan laptop dlm selimut sebab nak buat ala-ala macam mini gsc, sekarang dah tak bleh bahan dah. selalu acah-acah tarik rambut dia, sekarang dah tak boleh dah.. selalu amik gambar tyme dia tidoq, sekarang dah tak boleh dah.. yang selalu kejut kita kalau nak bangun awal, sekarang takde dah, yang selalu masuk bilik tak dengar bunyik, tetibe tercongok belakang pintu sampai rasa nak gugur jantung sebab terkejut, sekarang dah takde dah, yang teman kita tengok citer kartun Big Heroes sampai menangis ketawa sebab kelaka sangat..sekarang takde dah.. sedih kot.. balik bi...